.

« وَ کَمْ مِنْ فَادِحٍ مِنَ الْبَلاَءِ أَقَلْتَهُ ... »

و چه بسیار بلاهاى سنگین و بزرگى که از من برگرداندى... / دعای کمیل


- و من غافل بودم. و نفهمیدم. و مغرور بودم به خودم. به قدرت ِ نداشته ام. به علم ِ ناقصم. به اسباب و وسایل و نظم و ترتیبی که فقط فکر می کردم مدیریتشان بدست من است.

- چه بسا دعاهایی که طلب شر بودند و من نادانسته بر آنها اصرار داشتم و تو با دفع آن بدی ، دعایم را مستجاب کردی. و این من ِ غافل و مغرور و طلبکار ... این من ِ همیشه طلبکار ...

 

- لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین ...