.
| شنبه, ۱۵ تیر ۱۳۹۲، ۱۰:۴۰ ب.ظ |
سفر را بی اندازه دوست دارم.
این دل کندن های موقتی را دوست دارم. چمدان بستن را و اینکه مجبوری از بین داشته هایت فقط آنهایی را با خودت ببری که به کار می آیند. رفتن و رسیدن را دوست دارم. و این فرصتهای کوتاه ِ خوش حالی را. و بازگشتن دوباره به همه ی آنچه که داشتی و به کارَت نمی آمدند. این تمرین ِ رها شدن از وابستگی ها را دوست دارم.
- ۹۲/۰۴/۱۵