سوزی ست مرا در دل ...
به ظاهر متشرعی ، در جواب ِ مردی که مشورت می گرفت درباره ی طلاق دادن همسرش ، اینطور نصیحت می کرد و راه و چاه نشان می داد که :" کاری کن که رنگ مهریه اش را هم نبیند. (به دروغ) بگو توان پرداختش را ندارم." ! و سرخوش بود از زیرکی ِ نداشته اش و می بالید بر نقابی که از شرع بر چهره اش زده بود تا مبادا باطنش شناخته شود...
خوره ی منفعت طلبی ، به جان ِ دینداری هایمان افتاده است. از درون می پوساند و بطن ِ آن را نابود می کند و جز ظاهری باقی نمیگذارد...
الهی ! اعوذُ بکَ مِن نَفسی ...
- «وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَیْءٍ مِنْهُ نَفْساً فَکُلُوهُ هَنیئاً مَریئاً» (نساء، 4) « و مهر زنان را در کمال رضایت و طیب خاطر به آنها بپردازید، پس اگر چیزى از مهر خود را از روى رضا و خشنودى به شما بخشیدند، برخوردار شوید که برایتان حلال و گوارا خواهد بود.»
- «وَلا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ ما آتَیْتُمُوهُنَّ ...» (نساء/19) «آنها را تحت فشار قرار ندهید به خاطر این که قسمتى از آنچه را به آنها دادهاید (از مهر) تملک کنید.»
- از رسول خدا(صلی الله علیه و آله): « وَ مَنْ ظَلَمَ امْرَأَةً مَهْرَهَا فَهُوَ عِنْدَ اللهِ زَانٍ وَ یَقُولُ اللهُ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَبْدِی زَوَّجْتُکَ أَمَتِی عَلَى عَهْدِی فَلَمْ تَفِ لِی بِالْعَهْدِ فَیَتَوَلَّى اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ طَلَبَ حَقِّهَا فَیَسْتَوْجِبُ حَسَنَاتِهِ کُلَّهَا فَلَا یَفِی بِحَقِّهَا فَیُؤْمَرُ بِهِ إِلَى النَّار» (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال،283)؛ و هر کس مهریه زنش را ندهد نزد خدا زناکار به شمار مىرود، و روز قیامت خدا به او مىگوید: اى بنده من، کنیزم را با پیمانى که از تو گرفتم به همسرى تو در آوردم ولى تو به عهد من وفا نکردى. اینجاست که خداوند خود حق آن زن را مطالبه مىکند و تمام حسنات مرد به حق آن زن مىرسد و فرمان صادر مىشود که او را به دوزخ بیفکنید.(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال شیخ صدوق، ترجمه انصارى، 557)
- وَ قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام: « مَنْ تَزَوَّجَ امْرَأَةً وَ لَمْ یَنْوِ أَنْ یُوَفِّیَهَا صَدَاقَهَا - فَهُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ زَان» (من لا یحضره الفقیه، ج3، ص 399)؛ هر کس در مورد مهریّه به زنان ستم کند، مثل این است که، به صورت «زنا» با آنان آمیزش کرده است! (نوادر راوندى، ترجمه صادقى اردستانی 256)